ეგვიპტელთა ნომები და მათი არჩეული ბელადები ერთმანეთს ხშირად ებრძოდნენ. ომების მიზეზი ნოყიერი მიწებისა და საძოვრების მიტაცება-მითვისება იყო. ნომებს შორის ომებს ხშირად ურთიერთშეთანხმებები ცვლიდა.
ქრ.შ-მდე IV ათასწლეულის ბოლოს წარმოიშვა ორი სამეფო: სამხრეთი და ჩრთილოეთი ეგვიპტე. ამ სამეფოთა მეთაურებს ფარაონი ეწოდებოდა , რაც ეგვიპტურ ენაზე „დიდ სახლს“ ნიშნავდა.
ქრ.შ-მდე 3100 წელს სამხრეთ ეგვიპტის ფარაონმა მენესმა ორი სამეფო ერთიან სახელმწიფოდ გააერთიანა. ეგვიპტის ფარაონებიც უკვე ერთიანი სამეფოს მეფედ მიიჩნევოდნენ.
ფარაონი ეგვიპტეში ღვთავებად და ღვთის შვილად მიიჩნეოდა. მის სამეფო ტიტულს „რას შვილი“ ემატებოდა . სწორედ ამიტომ , ფარაონის ბრძანებით, ქურუმები და სატაძრო მიწები ხელშეუხებელი იყო.
ფარაონი ნიშნავდა ნომარქს. ნომარქს ევალებოდა მის ტერიტორიაზე მდებარე სარწყავი სისტემის მწყობრში მოყვანა, მოსახლეობისაგან სახელმწიფო გადასახადების ახრეფა, აღრიცხვა და ჩაბარება. ძველ ეგვიპტეში ხდებოდა მოსახლეობის აღწერა. ეს ფარაონს და ვეზირს საშუალებას აძლევდა მუშახელი დაესაქმებინათ იქ, სადაც სახელმწიფოს სჭირდებოდა
ისტორიანი 
You must be logged in to post a comment.